Οι γιορτές των χριστουγέννων πλησιάζουν κι εμείς προετοιμαζόμαστε για τη δική μας γιορτή..μια γιορτή για να διασκεδάσουμε, να παίξουμε, να μάθουμε... Θα παίξουμε...τι άλλο;;;; Θέατρο....
Ο Γκαίτε έλεγε: "Όταν οι τέχνες έχουν γιορτή, τότε γίνεται θέατρο"!!
Αγαπάμε το θέατρο...Αναδεικνύει όλες τις τέχνες...είναι σύνθετο καλλιτέχνημα...Διαθέτει καθηλωτική δύναμη και γοητεία, είναι τέχνη ζωντανή, βιωματική...μεταδίδει συγκλονιστικά συναισθήματα, μηνύματα, γνώσεις... Αρκεί να υπηρετηθεί σωστά...
Μα...εμείς...εμείς... τι θέατρο να κάνουμε... Είμαστε τόσο μικροί...θα μας αντέξει η σκηνή;;
Θα το τολμήσουμε...Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Κάρολος Κουν
"Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε.
Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας
παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς,
ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας".
Και πώς να αρχίσουμε;;
Τι ξέρουμε εμείς από θέατρο;
Καλέσαμε στο σχολείο μας τον κ. Μανόλη. Εϊναι ηθοποιός και ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο...
Και ήρθε...
Μας μίλησε για την αγάπη του για το θέατρο...
Μας είπε μερικά μυστικά...
Έπαιξε μαζί μας παντομίμα....
Μας έδειξε πως να κάνουμε το γελαστό, το θυμωμένο, το χαρούμενο πρόσωπό μας...
Διάβασε μερικούς από τους ρόλους μας...
Μας έκανε και δυο τρία μαγικά!!!
Ε, ναι λοιπόν!! Θα παίξουμε κι εμείς θέατρο μια μέρα...
Και μια έκπληξη για το τέλος... Μας έφερε μία φωτογραφία από μία παράσταση που είχε παίξει πριν από αρκετά χρόνια... Και ήταν όλοι εκεί!!! Ο μπαμπάς του Πανορμίτη, ο κ. Μανόλης, ο παππούς της Νεκταρίας, η θεία του Κωνσταντίνου και του Χρήστου και η κυρία μας!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου