Γιαγιάδες και παράδοση

Γιαγιάδες και παράδοση

Το πάσχα πλησιάζει και οι προετοιμασίες μας έχουν κορυφωθεί!! 

Διαβάσαμε βιβλία, ψάξαμε σχετικές ταινίες στο διαδίκτυο, ζωγραφίσαμε, τραγουδήσαμε, συζητήσαμε... Τελικά ανακαλύψαμε πως οι πιο όμορφες σκέψεις μας μοιάζουν...μοιάζουν στα χρώματα, στις μυρωδιές, στους ήχους... Οι πιο όμορφες σκέψεις μας τρέχουν σε ένα σπίτι ζεστό, γεμάτο μυρωδιές, γλυκά λόγια, χάδια... οι πιο όμορφες σκέψεις μας έχουν μέσα ένα γλυκό πρόσωπο, πάντα γελαστό που κάνει τα χατήρια όλων των παιδιών...ένα πρόσωπο που στη θύμησή του τα παιδιά χαμογελούν γλυκά... Αυτό το πρόσωπο αποφασίσαμε να τιμήσουμε φέτος και μαζί του να φτιάξουμε τα πιο νόστιμα κουλούρια για το Πάσχα!!! 

Η κ. Μαρία έφερε τη συνταγή της γιαγιάς της. Ο σύλλογος γονέων αγόρασε τα υλικά. Η γιαγιά Χρυσούλα διέθεσε τον ξυλόφουρνο, η γιαγιά Μαριέττα με τη γιαγιά Παγώνα ανέλαβαν να τον ανάψουν και να μας φέρουν ταψιά, ο παππούς Στέργος μας φιλοξένησε και μας έδειξε τα μικρά κοτοπουλάκια του, η γιαγιά Παρασκευή ήρθε και ζύμωσε μαζί με τη γιαγιά Στέλλα και πολλές πολλές γιαγιάδες μας έδειξαν πώς να πλάθουμε τα πασχαλιάτικα κουλούρια.... γιαγιάδες μας σας ευχαριστούμε πολύ!!

Διαμάντω, Μαίρη, Τασούλα, Μιχαλίτσα, Μάρω, Σοφία, Βούλα, Παρασκευή, Στέλλα, Κατερίνα, Μαριέττα, Χρυσούλα, Άννα, Παγώνα και σε όλες τις υπέροχες γιαγιάδες μας ένα μεγάλο ευχαριστώ!!!!

Γράφουμε ένα ένα τα υλικά της νόστιμης συνταγής!!!

Οι γιαγιά Παρασκευή ζύμωσε καλά όλα τα υλικά!!

 Βάλαμε κι εμείς τις καταπληκτικές υπερδυνάμεις μας!! 

Η γιαγιά Στέλλα βοηθούσε....

Όταν το ζυμάρι μας ετοιμάστηκε, όλες οι γιαγιάδες μας έδειξαν πώς να φτιάξουμε τα πιο νόστιμα, τα πιο αφράτα, τα πιο όμορφα πασχαλιάτικα κουλούρια!!

Μετά πήγαμε στο φούρνο... Η γιαγιά του Σέργιου έχει ξυλόφουρνο στην αυλή της και το σπίτι της είναι ακριβώς απέναντι από το σχολείο... Διασχίσαμε την αλάνα και να ΄μαστε!!!

Η γιαγιά Μαριέττα μας έδειξε όλα τα εργαλεία του παραδοσιακού ξυλόφουρνου: το διφούρκι, το σκάλαθρο, το σφαχτάρι,το σφόγγιο,τη φουρνίστρα... κάποιο έμοιαζε με ξύλο, ένα άλλο με σφεντόνα κι ένα τρίτο ήταν σαν δεντράκι... παράξενα και πελώρια εργαλεία...

Η γιαγιά Σοφία μας έδειξε τον αναμμένο φούρνο... σε λίγο τα κουλουράκια μας θα μπουν μέσα να ψηθούν....

Τα έτοιμα κουλούρια δεν προλάβαμε να τα φωτογραφίσουμε!! Ήταν πεντανόστιμα!!! Τα βάλαμε στα καλαθάκια μας και τα πήραμε στο σπίτι... Δεν είναι σίγουρο αν πρόλαβαν να φτάσουν στο σπίτι... δύσκολο να αντισταθείς σε τόσες νοστιμιές!!!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!!!!

Θέατρο: Ολοκληροφέγγαρο

Ολοκληροφέγγαρο

Σήμερα παρακολουθήσαμε μια πραγματικά όμορφη θεατρική παράσταση. Στον πολυχώρο Χαραυγή και στο θεατράκι Κιμωλία συνατνήσαμε τον Τιμολέοντα!! Και ήταν όλοι εκεί: η Καίτη, η Κική, η Ρούλα... και άλλοι πολλοί...

Ο χώρος υπέροχος, το μικρό μουσείο με τα παλιά ραδιόφωνα καταπληκτικό, ο φωτισμός ιδανικός και οι κούκλες μοναδικές!!!

Η ιστορία μας συνεπήρε, συμμετείχαμε κι εμείς, τη ζήσαμε... και σσσσς... το τέλος δεν θα σας το πούμε.... Να πάτε κι εσείς!!!

Εκεί συναντήσαμε και το 1ο Νηπιαγωγείο Καλυθιών... Εϊδαμε τους φίλους μας, τα ξαδέρφια και τους γνωστούς μας... Όλοι μαζί φτιάξαμε μια πολύ δυνατή ομάδα, μία πολύ μεγάλη αλυσίδα και βοηθήσαμε τον Τιμολέοντα που είχε πρόβλημα!! Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε και θαύματα!! Κι εμείς σήμερα, μαζί με το 1ο Νηπιαγωγείο Καλυθιών τα καταφέραμε!!!

Αγώνας Μπάσκετ

Σε αγώνα μπάσκετ...

Μια μοναδική ευκαιρία είχαν οι μαθητές μας το Σάββατο 30 Μαρτίου. Προσκεκλημένοι της ομάδας μπάσκετ Κολοσσός είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε όλοι μαζί ένα πολύ σημαντικό αγώνα. Η ομάδα του νησιού μας έπαιζε με τον Πανιώνιο και αγωνιούσε για την παραμονή της στην Α1 κατηγορία.

Ο αγώνας ήταν πολύ καλός, γεμάτος εντάσεις και συγκινήσεις... Πολλές φορές ο Κολοσσός προηγήθηκε στο σκορ, κάποιες άλλες ήταν ισοπαλία... Ωσ΄τοσο στην παράταση η ομάδα μας έχασε... Λυπηθήκαμε αλήθεια, μα αυτά έχουν οι αγώνες... κάποτε κερδίζεις, κάποτε χάνεις... μέρος του παιχνιδιού είναι..

Το σίγουρο είναι ότι εμείς που βρεθήκαμε εκεί το ζήσαμε με την ψυχή μας!!! Πανηγυρίσαμε, λυπηθήκαμε, χαρήκαμε, απογοητευτήκαμε, διασκεδάσαμε όλοι μαζί... Εϊδαμε τα στραβά και τα ανάποδα, συζητήσαμε αυτά που μας άρεσαν και αυτά που δεν μας άρεσαν... Χειροκροτήσαμε την άλλη ομάδα και τον προπονητή της, φωτογραφηθήκαμε με τη μασκότ, τον Κολοσσάρα, παίξαμε μαζί του μπάσκετ και στο τέλος μαζέψαμε όλα τα σκουπίδια από την εξέδρα μας!!!

21 Μαρτίου Ημέρα Δασοπονίας-Ημέρα Ποίησης

21 Μαρτίου: Ημέρα Δασοπονίας-Ημέρα Ποίησης

Ημέρα Δασοπονίας λοιπόν!! Ευκαιρία για ακόμη μία περιβαλλοντική δράση... 

Τι σημαίνει όμως ημέρα Δασοπονίας για τα νήπια;; Είναι μία συμβολική μέρα με αρχή, μέση και τέλος; Μια μέρα που γιορτάζουν απλά τα δάση, εμείς το θυμόμαστε, γιορτάζουμε μαζί τους και μετά πάμε για ύπνο ήσυχοι; 

Ασφαλώς και δεν είναι έτσι... ασφαλώς και δεν πρέπει να είναι έτσι... Στις παγκόσμιες ημέρες θα πρέπει να δίνεται η δέουσα σημασία και ο συμβολισμός που απαιτείται κάθε φορά, ώστε το μήνυμά τους να είναι κατανοητό, σαφές και διαχρονικό... Οι παγκόσμιες ημέρες θα έπρεπε με κάθε τρόπο να μας θυμίζουν πως το μήνυμα που εκπέμπουν έχουμε χρέος να το κάνουμε τρόπο ζωής...

Μια τέτοια προσπάθεια έγινε σήμερα στο σχολείο μας. 

Η αλήθεια είναι πως αυ΄τη η ίδια προσπάθεια είχε ξεκινήσει λίγα χρόνια πριν, όταν οι μικροί μας μαθητές σε συνεργασία με το Δασαρχείο Ρόδου και την Τοπική Κοινότητα Καλυθιών κατάφεραν να φυτέψουν μερικά δέντρα στην περιοχή του Αγίου Μηνά.

Φέτος όμως τυα πράγματα είναι διαφορετικά. Το περιβαλλοντικό θέμα που μας απασχολεί είναι σχετικό με το ελάφι της Ρόδου. Το ελάφι ζει στα δάση. Δεν ήταν δύσκολο λοιπόν τα ίδια τα παιδιά να κάνουν τις απαραίτητες συνδέσεις και συνειρμούς...

Το ελάφι μας χρειάζεται ένα σπίτι... Τι σπίτι;;; Πώς θα το φτιάξουμε; Πώς;; Τι θα χρειαστούμε;;

Τα παιδιά ενημερώθηκαν ότι στις 21 Μαρτίου θα πάμε περίπατο για να φτιάξουμε σπίτι για το ελάφι. Το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να φορέσουν άνετα ρούχα και παπούτσια και να σκεφτούν μία λίστα με τα απαραίτητα που έπρεπε να πάρουμε μαζί μας. 

Κάποιος είπε να χτίσουμε με ξύλα και βίδες

άλλος πρότεινε πριόνια και λαμαρίνες

άλλος είπε να πάρουμε τούβλα και λάσπη

και μετά να κάνουμε όμορφο πάρτι!!

Μετά είπαν να σκάψουμε στο χώμα

Μια ιδέα που δεν ήρθε ακόμα!

Να φτιάξουμε σπίτι από κλαδιά

να του βάλουμε κουρτίνα θαλασσιά!!

Το ελάφι μας υπέροχα να ζει

κανένας να μην το ενοχλεί

Μα δεν είναι σπίτι για ελάφι αυτό!

Μήπως να φτιάξουμε κάστρο ψηλό;

Μπα, καθόλου δε θα του αρέσει

να έχει πάντα την ίδια θέση

να έχει πόρτα και μία αυλή

Θέλει ελεύθερο μόνο να ζει!!

Κάποιος είπε να φτιάξουμε δάσος

μα αυτό θέλει μεγάλο θράσος

Να φτιάξουμε δάσος εμείς τα παιδιά;

Πού θα βρούμε δέντρα και φυτά;

Μα πάντα τη λύση βρίσκουν τα παιδιά

φτάνει να τα εμπιστευτείς καμιά φορά!

Φωνάξαμε ανθρώπους που πολύ μας αγαπούν

και το νηπιαγωγείο μας πάντα βοηθούν!

Φέραμε σποράκια,

έφεραν δεντράκια

Με κέφι και χαρά

θα περάσουμε πολύ καλά!!

Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε... Ο Σπύρος έχωσε καλού κακού μερικούς σπόρους στη τσάντα του, η Κωνσταντίνα ενημέρωσε το μπαμπάς της που είναι Δασοπόνος, καλέσαμε την κυρία Γεωργία από το Φυτώριο Ρόδου και την κυρία Τσαμπίκα με τον κύριο Σταμάτη από το Δασαρχείο και ξεκινήσαμε....

Η διαδρομή δεν ήταν καθόλου αδιάφορη... Παρατηρήσαμε τα πάντα!!! Ομορφιές αλλά και ασχήμιες... Όμορφα λουλούδια που μοσχοβολούσαν την άνοιξη, πεταλούδες που την καλωσόριζαν και πουλιά που της τραγουδούσαν γλυκόλαλα τραγούδια... Την αγγίξαμε την εξοχή, τη μυρίσαμε, την ακούσαμε, την είδαμε!!! Απογοητευτήκαμε με τα πεταμένα σκουπίδια... Φωνάξαμε με αγανάχτηση: Τι θέλουν αυτές οι ασχήμιες εδώ;; Χαλάνε την ηρεμία της άνοιξης!!!

Σε όληξ τη διαδρομή συζητούσαμε... λέξεις, εικόνες, μυρωδιές.... όλα ανακατεμένα στο μυαλό μας... κι εκεί μας ήρθε η όρεξη να τραγουδήσουμε... ένα δικό μας τραγούδι... ένα τραγούδι που το φτιάξαμε εκείνη τη στιγμή... άλλωστε εξοχή και έμπνευση πάνε μαζί!!!

Με χαρά κινάμε

Για την εξοχή!!

Εκδρομή θα πάμε

Ολοι μας μαζί!!!

Θα φυτέψουμε δεντράκια

Για τα ελαφάκια!!

Θα φυτέψουμε δεντράκια

Για τα ελαφάκια!!!

Κι όταν φτάσαμε δεν είχαμε πια όρεξη για κουβέντες... μόνο για δουλειά και παιχνίδι!!!

Τα παιδιά επισκέπτονται τακτικά την περιοχή μαζί με τους γονείς τους για να ποτίσουν και να φροντίσουν τα δεντράκια τους. Μάλιστα έδειχναν με καμάρι τα δέντρα που πριν από δύο χρόνια είχαν φυτέψει τα αδέρφια τους!!!

Η δράση μας στην ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Δασών

Ευχαριστούμε θερμά:

 το Δασαρχείο Ρόδου και την κυρία Τσαμπίκα Κιόττου και τον κύριο Σταμάτη Σταματέλλο

το Φυτώριο Ρόδου και την κυρία Γεωργία Σέντη

την τοπική κοινότητα και τον κύριο Γιώργο Μαλωίνα (καθοριστική η συμβολή του στην πραγματοποίηση της δράσης)

την κυρία Ιωάννα Χατζηδιάκου για τις υπέροχες φωτογραφίες της!!